Batık güneş, soğuk zemin Boğuk nefes, içim emin Tahrik son radde kalbim boş bir cadde, yüzler serin Güven uzaklaşır içimden, bu kuşku iğneler derin Benim kendimden başka sadığım varsa bana verin Kaçıncı kuyuyu kazmaktasın, içine beni düşürmek için? Biriktirdiğin toprakların, soluklarımı kesmek için Bak bir bildiğim var, öl demezse tanrım yaşar kul Taşar deniz, yüzer balık, batmaz bizim kayık Aşar boyumu dalga, loş bir oda bu boş kağıtların içinde oturduğu Yalnız adamın dilsizliğine eşlik eder taş duvar İçimde şefini kaybeden bir orkestranın hüznü var, dışımda Charlie Chaplin gülüşü Kimsenin bir kimseden bir farkı yok, çıkar en önde Kalabalık bir dost listesi, gereksizler tepelerinde Anladım ki geçti yıllar adlarını unuttu dilim Bir yere kadar dayandım, yol ortasında bitti pilim
Nakarat
Tercihini yap, seçeneklerinden seç Geç köprüyü sınavın sonu malum Dil yaratmakta en asil silahlarını Cümleye yükle cephaneyi bekle
Nakarat
Zaman yalancılarla, arsızlarla geçer, irdeledim Henüz küçüksün, ben de senin yaşlarında asileştim Annem babam öğüt verirdi, en doğrusunu ben bilirdim Hayat denen ekmekten bir dilimdim ben de yendim Unutma bir delil gerek, bir dostluk kanıtı lazım Ucu kırılmış bir kurşun kalemle, kalemtraşın aşkı misal Dost masal, bir önsözü ve birde buruk sonu var Kısa bir süre güneş açar yanarsın, sonra kar yağar donarsın Karanlık olmadan aydınlık değersiz bir pırlanta İçini dinle sesini duy, konuş ruhunla karanlıkta Şişman pişmanlıkların içini kemiren Utan, sıkıl, korkma, geçer Kaderin eli içimizden en zayıf halkayı seçer Bak şeker, sen git kendine has tarzınla şinanay oku Nasıl temizleyeceksin bakalım ortalığa saldığın boku? Ayırt ettim gözleri açı ve gözleri toku Kendine gelmek için hergün en az, bir kere bir dizemi oku
Nakarat
Tercihini yap, seçeneklerinden seç Geç köprüyü sınavın sonu malum Dil yaratmakta en asil silahlarını Cümleye yükle cephaneyi bekle
